Vieiros

Vieiros de meu (ou rexistrate)

Eleccións Galiza 2009

ir á portada do especial

Unha noite non é nada

Non quixera que un home con pito de rato fora o representante de Galiza

As facianas dos aspirantes á presidencia da Xunta –todos eles homes- empapelan os carteis das nosas vilas e cidades. Cariñas molladas coma pitos ao frío e á chuvia.

A min dinme máis os xenitais dun home que a súa faciana retocada. Non son excéntrica de máis: na maioría das especies de mamíferos fai un papel importante o membro viril á hora de aceptar o macho dominante. 

O morfodeterminismo, estudo que tenta predicir a tendencia dunha personalidade en función da súa constitución física, é unha ciencia pouco exacta pero eu teño a miña clasificación e se ao aspirante lle pendurara excesivamente o aparello, clasificaríao como chaiñas e o meu voto non llo daba. Se tivera os oviños aló enriba, apretadiños contra o escroto, meu voto non llo daba por acolloado. Non me importaría que tivera un ovo máis grande ca o outro, ou a pixa torda, as imperfeccións son humanas e parécenme saudables, pero se algún deses mandatarios amosase un micropene, o meu voto non o tiña.

Non dispoño de motivos para xustificar esta decisión, é puro instinto. Eu non quixera que un home con pito de rato fora o representante de Galiza. Levan o pube aquelado? Se algún deles ao baixar o calzón amosase unha selva, que esquecera miña papeleta ...hai que apañar os toxos dos montes!

Estou fixa de que se tiveran o gusto de amosar o carallo, os candidatos farían trampa e amosarían uns estupendos membros longos e tesos que pouco terían que ver coa realidade, pero ai! Canto non folgariamos algunhas ao miralos!!

Susana Moo - 12:30 17/02/2009
4,43/5 (14 votos)


Sen comentarios

Novo comentario

É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros.

Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí:


Os programas

Administración pública: inercias e urxencias dun xigante

Os principais grupos políticos teñen a convicción da necesidade dunha nova lei de función pública, malia que difiren na concreción. No medio, o PP pretende suprimir para os funcionarios a obrigatoriedade de coñecer o galego.