Funme co vento
Enviado por turzi o día 28.03.2009
Funme eu primeiro e, pouco despois, fómonos os dous.
Gustábame como me lambías.
Pero ti xa non queres saber máis nada de min.
Como despedida, só che dixen:
- A Deus poño por testemuña de que nunca, nunca máis volverás pasar fame.
